Waar zal ik het eens over hebben? Over naaien? Nou, ik heb een leuk project in m’n hoofd zitten. Van een paar oude gordijnen wil ik een hooimadam maken. Dus vanmorgen heb ik de gordijnen uitgewassen. Ik krijg van een kennis echte schapenwol. Nu de uitvoering nog dus.
Verder heb ik nog een overhemd van m’n man ingenomen. Het
was een mooi maar vreemd overhemd. De ene mouw was veel strakker dan de andere.
De pasvorm was niet mooi.
We kochten het overhemd al een tijdje geleden bij een dure
kledingzaak. Zo’n keurige winkel, waar alles heel chic gevouwen ligt. Toen hij
wilde passen, kreeg hij een speciaal pasoverhemd. Je mocht dus niet letterlijk het
overhemd passen dat je wilde kopen. Hij zocht daar 3 overhemden uit. Met één
van de drie zijn we terug geweest. Die was veel te wijd. Er bleek een kaartje met
een andere maat op het overhemd te zitten. We kregen nu een goede mee. Nou, die
‘goede’ bleek dus heel apart te zijn.
Hij heeft het overhemd één avond gedragen en daarna in de
kast gehangen. We hadden geen bon meer. De winkel is ruim 3 kwartier rijden. Er
nog een keer mee terug gaan is zo’n gedoe. Dus helaas… het overhemd hing maar
te hangen in de kast. En nu ik naailes heb gehad, leek het me een leuke
uitdaging om er een passend overhemd van te maken.
Eerst afspelden, dan rijgen, dan passen. Het zat niet mooi. Sommige
plekken weer uithalen. Meten. Weer rijgen. Weer niet goed. Nou, na een aantal
keer proberen, was het gelukt. Eén mouw heb ik in z’n geheel ingenomen. De
zijnaden zijn ingenomen. En ik heb er 2 coupenaden in gemaakt.
Zondag had hij het overhemd voor het eerst aan. Het paste
perfect. Dat geeft zo’n kick. Veel leuker dan terugbrengen naar de winkel. Daar
zou het misschien wel vernietigd worden vanwege een verkeerde pasvorm. Tenminste,
zo ging het wel in de kledingzaak waarin ik vroeger werkte. Nu is het gewoon
een weer draagbaar. En ja, voortaan altijd passen in de winkel. Ook al is dat
wat bewerkelijker voor het personeel.
En verder? We zitten weer in het schoolritme. En eigenlijk
loopt het prima. Soms is het nog wennen. Vooral het huiswerk. Da’s nieuw voor
ons.
O ja, volgende week heb ik een proefabonnement bij een
sportschool. Ik heb een sportmaatje gevonden en samen gaan we proberen of we
sporten leuk vinden. Eerst had ik er heel veel zin in. Maar nu het dichterbij
komt ga ik er ook wel tegenop zien. Maar wie A zegt, moet ook B zeggen.
Als je me een half jaar geleden had gezegd: jij gaat op
naailes en je gaat sporten, dan had ik je nooit geloofd. Alles wat met naaien,
naaimachines, kleding maken enzovoorts te maken had, vond ik stom. En sporten
in een sportschool? Zonde van het geld. Je kunt thuis ook sporten.
Blijkbaar zit ik nu in een andere levensfase. De kinderen
worden groter en zelfstandiger. Ze zijn nu 8, 6, 5 en 2. Nu ik minder tijd met
de kinderen doorbreng, heb ik meer behoefte aan nieuwe dingen leren.
De dertigersfase… ik zit er middenin. En ik vind het
heerlijk!