Zondag en maandag in Zeeland

Zondag zijn we naar een kerk in Burgh Haamstede geweest. Het was lekker weer, dus we gingen op de fiets. Zoon D speelde bij z’n neefje die vlakbij op vakantie is. Het was maar 10 minuutjes fietsen, lekker wind mee.

De gemeente is toeristen wel gewend. Er waren veel extra zitplaatsen. Het was een heel mooie dienst, waarin een kindje werd gedoopt. Fijn om de zondag op deze manier door te brengen. Da’s een voordeel van vakantie in eigen land. Vorig jaar, in België, zijn we naar een Franstalige kerkdienst geweest. Voor mij onverstaanbaar.

De terugweg hadden we wind tegen. Echt een pittige wind… Het is hier echt vlak, dus de wind blaast er flink overheen.  

’s Middags was het prachtig weer. Blauwe lucht met een fel zonnetje. De wind was ook behoorlijk aanwezig. We kunnen redelijk uit de wind zitten, maar dan nog.

’s Avonds gingen we weer naar de kerk. Ik had even op buienradar gekeken. Het zou in de loop van de avond gaan regenen. Voor de zekerheid gingen we maar met de auto. En zoals gewoonlijk, ik reed verkeerd. Het was zó simpel, ne 's morgens hadden we het nog gefietst. Maar toch kreeg ik het voor mekaar om ergens anders uit te komen. Zoon A wist ineens heel zeker dat ik links moest. Na nog een eindje rijden wist hij het ineens ook niet meer. Gelukkig had ik m'n telefoon meegenomen. Die lag achterin de auto. Ook al bleken we er vlakbij te zitten, het zou mij niet lukken om de straat terug te vinden. 

Maandag. Regen. Heel veel regen. We werden niet zo blij van de weersvoorspelling. Mijn man belde z’n oom op. Die woont in Krabbendijke. Of hij het leuk zou vinden als we even langs komen. Nou, dat vond hij héél leuk. En z’n vrouw ook.

In Zeeland vergis ik me heel erg in de afstanden. Waarschijnlijk door al het water. Of Zeeland is groter dan ik denk. We planden de route, bleek het drie kwartier rijden te zijn. Het reed niet zo lekker door, dus we deden er een uur over. Onderweg regende het gestaag door. Zo nu en dan plensde het zelfs.

We werden heel hartelijk ontvangen door oom en tante. Het zijn al oude mensen, bijna 80 jaar. Echte gezellige mensen. Het was een fijne ochtend, met afwisselend lachen en veel grappen en ook serieuze en diepgaande gesprekken. De jongens hadden het er ook goed naar hun zin. We mochten (moesten) mee blijven eten. Na het eten bleven we nog even zitten, maar toen werd het tijd om weer terug te gaan. Gelijk maar via de supermarkt, want we hadden avondeten nodig. Het was er weer bere-druk... 😧

We kwamen weer bij ons huisje aan en laadden alles uit de auto. Toen concludeerde mijn man dat zijn jas nog in Krabbendijke hing. En als we íets nodig hebben in deze vakantie, dan is dat wel een jas. En als je eens wist hoe vaak hij me verteld dat het zo'n fijne jas is... Na even overleggen besloot mijn man om de jas direct op te halen. Toen hij weer terugkwam konden we direct aan tafel voor de warme maaltijd. Het was een gezellige dag met natuurlijk even een baalmoment van die jas.

Toen het droog werd had ik enorme behoefte om uit te waaien. Volgens de weersverwachting zou het ’s avonds droog worden. Ik vroeg aan m’n zusje of ze zin had om samen naar het strand te gaan. Ja, dat wilde ze wel. Uiteindelijk had iedereen wel even behoefte om naar buiten te gaan. Nou, dan gaan we toch met z’n allen? Dus ’s avonds, toen de laatste buien Burgh Haamstede voorbij waren, liepen wij op het strand. We waren één van de weinigen. Echt heerlijk om even helemaal uit te waaien met die harde wind.

We probeerden ook nog een gezinsfoto te maken. Zoon C dacht daar anders over. Nu hebben we dus foto's waarop we keurig lachen en C wegrend... Hopelijk lukt het een ander keertje wel.