Het geeft een kick

Waar zal ik het eens over hebben? Over naaien? Nou, ik heb een leuk project in m’n hoofd zitten. Van een paar oude gordijnen wil ik een hooimadam maken. Dus vanmorgen heb ik de gordijnen uitgewassen. Ik krijg van een kennis echte schapenwol. Nu de uitvoering nog dus.

Verder heb ik nog een overhemd van m’n man ingenomen. Het was een mooi maar vreemd overhemd. De ene mouw was veel strakker dan de andere. De pasvorm was niet mooi.

We kochten het overhemd al een tijdje geleden bij een dure kledingzaak. Zo’n keurige winkel, waar alles heel chic gevouwen ligt. Toen hij wilde passen, kreeg hij een speciaal pasoverhemd. Je mocht dus niet letterlijk het overhemd passen dat je wilde kopen. Hij zocht daar 3 overhemden uit. Met één van de drie zijn we terug geweest. Die was veel te wijd. Er bleek een kaartje met een andere maat op het overhemd te zitten. We kregen nu een goede mee. Nou, die ‘goede’ bleek dus heel apart te zijn.

Hij heeft het overhemd één avond gedragen en daarna in de kast gehangen. We hadden geen bon meer. De winkel is ruim 3 kwartier rijden. Er nog een keer mee terug gaan is zo’n gedoe. Dus helaas… het overhemd hing maar te hangen in de kast. En nu ik naailes heb gehad, leek het me een leuke uitdaging om er een passend overhemd van te maken.

Eerst afspelden, dan rijgen, dan passen. Het zat niet mooi. Sommige plekken weer uithalen. Meten. Weer rijgen. Weer niet goed. Nou, na een aantal keer proberen, was het gelukt. Eén mouw heb ik in z’n geheel ingenomen. De zijnaden zijn ingenomen. En ik heb er 2 coupenaden in gemaakt.

Zondag had hij het overhemd voor het eerst aan. Het paste perfect. Dat geeft zo’n kick. Veel leuker dan terugbrengen naar de winkel. Daar zou het misschien wel vernietigd worden vanwege een verkeerde pasvorm. Tenminste, zo ging het wel in de kledingzaak waarin ik vroeger werkte. Nu is het gewoon een weer draagbaar. En ja, voortaan altijd passen in de winkel. Ook al is dat wat bewerkelijker voor het personeel.  

En verder? We zitten weer in het schoolritme. En eigenlijk loopt het prima. Soms is het nog wennen. Vooral het huiswerk. Da’s nieuw voor ons.

O ja, volgende week heb ik een proefabonnement bij een sportschool. Ik heb een sportmaatje gevonden en samen gaan we proberen of we sporten leuk vinden. Eerst had ik er heel veel zin in. Maar nu het dichterbij komt ga ik er ook wel tegenop zien. Maar wie A zegt, moet ook B zeggen.

Als je me een half jaar geleden had gezegd: jij gaat op naailes en je gaat sporten, dan had ik je nooit geloofd. Alles wat met naaien, naaimachines, kleding maken enzovoorts te maken had, vond ik stom. En sporten in een sportschool? Zonde van het geld. Je kunt thuis ook sporten.

Blijkbaar zit ik nu in een andere levensfase. De kinderen worden groter en zelfstandiger. Ze zijn nu 8, 6, 5 en 2. Nu ik minder tijd met de kinderen doorbreng, heb ik meer behoefte aan nieuwe dingen leren.

De dertigersfase… ik zit er middenin. En ik vind het heerlijk!