Paasfeest en ziek zijn

 

We keken echt uit naar het Paasweekend. Samen naar de Matthäus Passion. Tijd voor gezelligheid met elkaar. Maar, zoals wel vaker in ons gezin gebeurt, liep het allemaal net even anders…

Onze baby was al een aantal dagen hangerig. Tot ik hem op een middag uit z’n bedje haalde, en hij wel heel warm aanvoelde. Z’n temperatuur bleek 40,4. Flinke koorts dus. Het lieve kleine mannetje, hij sliep in mijn armen. Niet veel later lagen er 2 op de bank, ook ziek.

Op zaterdagochtend hakten we de knoop door. Voor ons geen Matthäus Passion. Als onze kinderen zó ziek zijn, gaan wij niet weg. De kaartjes gaven we weg, want ‘weggooien is zonde.’

Waar anderen reageerden met: ‘wat sneu, jullie keken er zo naar uit’, voelde ik me vooral opgelucht. Ik kon bij onze zieke kinderen blijven. Niet veel later voelde ik een enorme hoofdpijn opkomen. En ja hoor, ik werd ook ziek. Flinke koorts. Mijn stem verdween. Best lastig als je alleen maar kan fluisteren.

Grappig detail: mijn man en onze kinderen gingen ook over op fluisteren. Niet omdat ze geen stem hadden, maar blijkbaar fluister je terug als iemand tegen je fluistert.

Gauw nog een coronatest uitgevoerd, maar die was negatief. ‘Gewoon’ griep… (of iets anders, wij noemen hier alles griep😉) En even later voelde ook mijn man zich ziek worden. Alléén onze oudste zoon was en bleef fit.

Ons plekje in de kerk bleef leeg. De taart die ik had gemaakt bleef onaangeroerd. De lekkere hapjes bleven in de koelkast. De één lag buiten op de bank, de ander binnen. Ondanks dat de kinderen ziek waren, gingen ze toch spelen. Even… En dan weer bij één van ons op de bank.

Inmiddels is het maandag, Tweede Paasdag. We knappen allemaal weer wat op. Mijn stem komt weer terug, maar wel een aantal decibellen lager. De één is erg verkouden, de ander moe, de volgende hoest veel. Maar gelukkig eten we weer wat. En rommelen we weer een beetje aan.

Om de kinderen een plezier te doen, bakten we vanmiddag pannenkoeken op het gourmetstel. Dan weet je zeker dat ze eten. En wij aten een broodje carpaccio. Zo leek het toch nog een beetje op een feestdag.