M’n naaiproject vordert gestaag. Ik had m’n aan elkaar geregen stukken stof meegenomen. Nu moest ik het bovenstuk en het onderstuk aan elkaar rijgen. Ik deed zo ongeveer alles fout. Het bovenstuk zat binnenstebuiten aan het onderstuk. En ik kreeg het voor mekaar om door alle lagen stof te rijgen. Zo kun je de jurk alleen maar voor je houden, in plaats van hem dragen. Haha! Maar eindelijk lukte het.
En toen was het tijd om de jurk even te passen. Dat was even
een momentje hoor. Dat je je zelfgemaakte jurk aan kunt trekken. Even een elastiek
bandje eromheen, zodat ik goed kon zien hoe het model valt. Zo gaaf!
De jurk was een klein beetje te lang. Dat hadden we al een
beetje verwacht. Drie centimeter kan eraf. Dat heb ik meteen even opgeschreven.
En toen was daar nóg zo’n momentje: de naaimachine kwam op
tafel. Daar hoorde ook meteen een uitleg bij. En het maken van een proeflapje. Veel
informatie, maar gelukkig kwam het me niet helemaal onbekend voor.
Alles wat geregen was, moest met de naaimachine genaaid
worden. Ik kwam een heel eind, maar kreeg het net niet af. De rest wilde ik
thuis gaan doen, op m’n eigen naaimachine.
Nu hebben we op naailes de beschikking over Pfaff machines. Inclusief
jersey naainaalden, in verschillende diktes. Thuis heb ik een Singer. Een eenvoudig
ding.
Ik kon bijna niet wachten om thuis verder te gaan. Spoeltje
opwinden, naaimachine inrijgen, even een proeflapje. Dat ging goed. Toen pakte
ik de jurk erbij. Het eerste stukje ging goed. Maar niet veel later kwam de
stof vast te zitten. Er ging iets niet goed, maar wat het probleem precies was
weet ik niet. Ik kreeg de stof los geworsteld. Gelukkig was er geen gat in de stof
gekomen.
Nog maar een poging. Weer hetzelfde probleem. Het leek wel ook
of het spoeltje niet lekker afwikkelde. Er kwam een verwarde opeenhoping van
draad aan de achterkant van m’n naaiwerk. En na anderhalf uur proberen en
prutsen stopte ik ermee. Teleurgesteld.
En toen mijn man vroeg waarom ik zo chagrijnig was, vertelde
ik over de ruzie die ik had met de naaimachine. Zijn advies: koop alsjeblieft
een goed apparaat. Dus sindsdien houd ik Markplaats extra in de gaten.
Gelukkig heeft mijn moeder een goede machine in huis. Daar
kon ik m’n huiswerk afmaken.
De vijfde les: M’n naaiwerk werd bekeken en goedgekeurd. De rijgdraden moest ik uit gaan halen. De randjes langs het genaaide moest ik op één centimeter afknippen. En daarna moesten de randjes met een zigzagsteek afgewerkt worden.
De taille (waar het boven- en onderstuk aan elkaar gezet
waren met rijgdraad) moest ik nog aan elkaar naaien. En daarbij moest ik even
goed opletten dat de zijnaden naar achter vallen.
Na al het ge-knip en ge-zigzag zat de les erop. Geen huiswerk
deze keer. Volgende les gaan we elastiek in de taille maken.
Kijk, zo ziet het er nu uit: