Een gratis printer

Vorige week stond ik in de rij bij het afgiftepunt van de kringloopwinkel. Vóór mij stond een oudere dame met een printer in haar armen. Ik had geen spullen om in te leveren. Ik kwam om pakketjes op te halen, want dat kan daar ook. Twee pakketjes. Allebei via Vinted, bezorgd door Homerr. Het ene pakketje bevatte een kledingstuk. De andere kleine speelgoedpannetjes voor het buitenkeukentje.

De mevrouw voor mij was aan de beurt. Ze wilde de printer neerleggen op de tafel, maar meteen werd ze gecorrigeerd. Nee, er worden geen printers aangenomen.

Ergens snap ik het wel.  

En ik wist het ook uit eigen ervaring. Een half jaartje geleden hield onze printer ermee op. We hebben op verschillende manieren geprobeerd om hem weer aan de praat te krijgen. Maar niks hielp. En toen dacht ik aan de kringloopwinkel. Ik dacht: er is een repair-café. Misschien kunnen ze hem maken en daarna in de winkel verkopen. Maar nee, ze nemen geen printers aan. We werden doorverwezen naar de milieu straat. 

Nou, daar stond de mevrouw. Ze keek beteuterd. Ze vroeg zich hardop af wat ze er dán mee moest.

Ik vroeg haar: ‘doet de printer het nog wel?’ ‘Ja,’ zei ze, ‘er moeten alléén nieuwe cartridges in, maar ik gebruik hem nooit.’ ‘Mag ik hem dan hebben? Ik heb geen printer meer. Ik zou deze heel goed kunnen gebruiken.’ 

Ik voelde me brutaal en behulpzaam tegelijk…😉

En een halve seconde later had ik een printer in mijn armen.

De mevrouw was blij dat ze er van af was.

En ik was blij met een gratis printer. En ’t is ook niet de meest simpele printer. Er kan ook mee gescand en gekopieerd worden. Kan zomaar handig zijn!

Thuisgekomen heb ik de printer eerst maar even schoongemaakt, want hij was behoorlijk stoffig. ’s Avonds hebben we nieuwe cartridges besteld. De volgende dag kwamen ze binnen en… we kunnen weer printen!

We printen niet vaak. Maar in het halve jaar dat we er geen hadden, merkte ik dat ik het erg miste. De ene keer ging het om een kleurplaat voor één van de kinderen. Een andere keer een verzendlabel voor iets wat ik verkocht had op Marktplaats of Vinted. Heel vaak hoeft het niet geprint te worden, maar een enkele keer wel. Of soms een aantal uitnodigingen voor een kinderfeestje of een puzzeltje voor de jeugdvereniging waar ik leiding geef.

Ik heb regelmatig aan mijn zusje gevraagd of ze even iets voor me wil printen. En natuurlijk wilde ze dat. Maar nu kan ik het gewoon weer zelf doen.

Ik voel me net een klein kind, nu ik dit schrijf… 

ikke zelluf doen. :)

Een boek uit mijn eigen boekenkast cadeau geven…?

Eerst even onze boekenkast. Ik ben niet zo’n boekenkoper. Wel een lezer van diverse genres. Als het maar niet te spannend is. 😉

Gewone leesboeken leen ik bij de bibliotheek.

De meeste boeken die we zelf hebben, zijn prekenboeken, meditatieboeken, bijbelstudieboeken, Bijbelverklaringen. Allerlei boeken die met godsdienst te maken hebben.

De bibliotheekboeken zijn vaak boeken die ik in een paar dagen uitlees. Boeken waar ik dagelijks of wekelijks een stukje uit lees, zijn de boeken die we bijvoorbeeld gekregen hebben. Ook staan er boeken in de kast waarbij ik ben afgehaakt.  

Er zijn boeken die ik nooit weg wil doen. Er zijn ook boeken die ik uitlas en teruggezet heb in de boekenkast en waarvan ik weet dat ik ze niet vaker ga lezen.

Over die laatste boeken wil ik het hebben. Boeken die ik uitgelezen heb, en die ik niet vaker ga lezen. Zou ik zo’n boek in een mooi papiertje weg kunnen geven voor iemands verjaardag? Kan ik dat maken?

Iets houdt mij tegen. Ik vind dat krenterig overkomen. Ik wil iets nieuws geven. Daarom heb ik dus nog nooit een boek uit de boekenkast cadeau gegeven. Soms wel zomaar weggegeven of uitgeleend.

Een familielid van mij geeft wél boeken die ze eerst zelf gelezen hebben. En dat past helemaal bij hen. Sterker nog, ik vind het juist een extra waarde geven aan zo’n boek. Ze geven iets waarvan ze de inhoud kennen. Ze vonden het de moeite waard om door te geven in plaats van voor zichzelf te houden.

Zij doen dat ook niet zomaar. Het is een stukje maatwerk. Een tijd geleden waren we bij hen. Ze hebben een grote boekenkast in de woonkamer staan. Mijn man stond er in te kijken. Hij pakte er een boek uit en las de achterkant. Daarna zette hij het weer terug. Het boek heette: Ik zocht Allah en vond Jezus. (Overigens écht een aanrader om te lezen.)

En wat denk je? Toen hij jarig was kreeg hij dat boek. Zie je, maatwerk.

Ik ben teveel een kuddedier, maar ik zou het patroon van ‘het moet een nieuw boek zijn’ willen doorbreken. Maar op dit moment kies ik nog steeds voor veilig.

Maar daarom: iedereen die mij een boek wil geven, bijvoorbeeld voor m’n verjaardag: haal er gerust één uit je eigen boekenkast, waarvan je weet: de inhoud is het waard om weer gelezen te worden.

Overigens is weggeven niet de enige manier om boeken een nieuwe bestemming te geven.

Ik verkocht vandaag zomaar spontaan drie boeken aan de schoolbibliotheek: delen van de Duiventil serie. Ik vind ze nog steeds geweldig. Ik heb ze minstens 10 keer gelezen. Maar nu lagen ze alweer een paar jaar in een doos op zolder. Laatst kwam ik ze weer tegen. Zo jammer om zulke leuke boeken op deze manier oud te laten worden. Daarom ben ik blij dat ze een nieuwe bestemming hebben gekregen.  

Broodbakmachine

De weggeefhoek is een appgroep waar zo’n honderd bekenden van mij (voor het overgrote deel zijn het moeders van school) in zitten.

Als ik iets weg wil geven, dan maak ik er een foto van en plaats die in de appgroep. Echt ideaal om van je overtollige spullen af te komen…

En soms wordt er iets aangeboden waarvan ik denk: ja, dat kan ik goed gebruiken. Dan reageer ik privé en kan het zijn dat ik het product krijg. Zodra het product aan iemand toegezegd is, wordt het appje in de weggeefhoek verwijderd óf er wordt meegedeeld dat het product weggegeven is.

Een tijdje geleden werd er in de weggeefhoek een broodbakmachine aangeboden. Ik reageerde en had geluk. De broodbakmachine was voor mij. Degene die de machine weggaf nam hem mee naar school, dus het koste mij zelfs weinig moeite.

Ik maakte de machine grondig schoon en toen kon het experimenteren beginnen. Eigenlijk stelt ook bijna niks voor. Ingrediënten afwegen in de bakblik en het programma instellen.

Inmiddels bak ik bijna dagelijks een brood. Als lunch een kraakvers boterhammetje, heerlijk! En de geur van versgebakken brood vind ik fantastisch. Meestal maak ik brood van een mix van bloem en volkoren meel. Dan is het niet te vast, maar wel voedzaam. Voor de afwisseling maak ik soms een maïsbrood of een rozijnenbrood.

Er is ook al het één en ander misgegaan. Zo heb ik een keer pizzadeeg willen maken, maar stelde ik de machine in op jam maken. Er lag een gekookt prutje in het bakblik.

In het begin zakte het brood tijdens het bakken soms in. Maar nu heb ik een goed recept. Het afwegen komt heel precies.

Het nadeel van zelfgebakken brood is dat het snel oud wordt. Na een halve dag is het niet meer lekker. Droog en taai. Daarom vries ik alles wat overblijft direct in.

Het recept wat ik tot nu toe het beste vind:

300 gr volkoren meel

200 gr witte bloem

310 ml water

10 ml zonnebloemolie

10 gr suiker

10 gr zout

6 gr gedroogde gist