De tweede week van de kerstvakantie is een tegenstelling ten opzichte van de eerste week. De eerste week zit namelijk vol met feestdagen, bijeenkomsten, kerkdiensten, verjaardagen. De tweede week niet. Dat is de eerste week van het nieuwe jaar. Het gevoel van een nieuw begin. Een schone lei.
Helaas was onze oudste zoon ziek. Hij is al vanaf begin
december regelmatig ziek. Soms lag hij een dagje écht ziek op de bank. Maar
meestal speelde hij heel stilletjes. Of hij zat te lezen. Meer zat er niet in. Nou
was het ook grijs en druilerig weer. Een poos naar buiten gaan was niet zo
aantrekkelijk. En omdat we daardoor weinig deden, had mijn man alweer zin om te
gaan werken. Twee dagen heeft hij een poosje thuis gewerkt.
Halverwege de week zagen we zoon A steeds wat meer opknappen.
En eigenlijk hadden we zin om toch nog een leuk uitstapje te maken in de
vakantie. Dus we riepen de kinderen even bij elkaar. Even brainstormen. Monkeytown?
Dierentuin? Dolfinarium? Zwemmen? Museum?
Toen gingen we afstrepen. Onze ‘nog niet fitte’ zoon A zag
het niet zitten om naar Monkeytown te gaan. Gelukkig, want ik vind een
binnenspeeltuin ook helemaal niks aan.
Dierentuin? Is dat niet te nat? En zijn de meeste dieren in
winterslaap? Werd ook maar afgestreept.
Dolfinarium? Leuk. Veel overdekt. Die houden we staan.
Zwemmen? Dat vindt zoon C helemaal niet leuk. En met de
oorpijn van zoon A leek het me ook niet zo handig. Afstrepen maar.
Museum? Ja, maar welke? Het liefst een beetje interactief.
Na wat zoeken op internet vonden we een techniekmuseum. Oyfo. Helemaal in
Hengelo. Uurtje rijden voor ons. Dat ging hem worden.
Onze jongste zoon ging niet mee. Voor hem is het helemaal
niet boeiend. En voor ons is het veel fijner als we alle aandacht voor de oudste
drie kinderen hebben. Gelukkig kon zoon D bij z’n neefje komen spelen. Handig dat
ze over en weer zo makkelijk bij elkaar kunnen spelen.
Vrijdagochtend smeerde ik een flinke stapel boterhammen. Een
paar flessen water en wat fruit erbij. Dan hoeven we nergens te lunchen.
Scheelt geld. En met onze challenge (zonder toegevoegde suikers) is het handiger
om zelf voor de lunch te zorgen.
We kwamen om 11 uur aan in Hengelo. Op de site stond dat er geen
zelf meegebracht eten genuttigd mocht worden. Dus we aten op de parkeerplek
allemaal even een boterhammetje. Paar slokken water er achteraan. Zo, voorlopig
kunnen we er tegenaan.
In het museum aangekomen keken we op de borden welke activiteit
we zouden kiezen. We konden namelijk in een technieklokaal knutselen. Zoon A
koos voor solderen. Zoon B en C voor het knutselen van een krokodil. Maar eerst
gingen we het museum in.
Het was heel afwisselend. Informatie en activiteiten. Het
was heel leuk opgezet. Overal hoeken met bepaalde onderwerpen. Over planeten.
Over telefoons. Over computers. Over gereedschap. Over grondstoffen. Over robots. En dat
afgewisseld met grote puzzels, spelletjes op schermen, filmpjes, quizvragen.
Je kon dus met bellen met ouderwetse draaitelefoon en in een telefooncel |
Eerst liepen we een rondje bovenin de fabriek. Daarna konden
de kinderen met een glijbaan naar beneden. Volwassenen kunnen met een trap.
Uiteraard ging mijn man ook met de glijbaan. En daarna wilden de kinderen nog
minstens 10 keer met de glijbaan.
Beneden waren veel verschillende machines te zien. Je kon ze
even inschakelen. Leuk om te zien hoe het allemaal werkt. Je kon ook inloggen
met een pasje en daarna vragen beantwoorden.
We kregen wel zin in wat drinken. Daarom gingen we even naar
het restaurantje om wat drinken te bestellen. We deden ons best om alles suikervrij
te doen, en dat lukte… bijna😉 Daar schrijf ik over in een volgende blog.
En ondertussen kletsten we over wat we allemaal hadden gezien
en geleerd. Ik vertelde dat het me opviel hoeveel aandacht er is voor het feit
dat grondstoffen opraken. En dat we meer van de aarde vragen dan goed is. En
dat weggooien niet betekent dat het ook weg is. Dat zijn onderwerpen die mij
heel erg boeien. Zo vertelde zoon B (en misschien was het wel allemaal wenselijk praten hoor) dat hij voor z’n verjaardag ook geen nieuw speelgoed wil hebben.
Hij heeft genoeg. Hij wil gewoon een fijne dag hebben.
Maar hij zou wel graag een boormachine van 5 ampère, zaag ‘zonder
knopje’ en hout willen hebben. Want dan gaat hij een vogelhuisje maken.😉
Teruglopend naar het museum kwamen we door een ruimte waar
je zelf meegebracht eten mocht nuttigen. Dus toch! Hup, naar de auto, de tas
halen. En even later konden we toch nog even lunchen.
Na de lunch gingen we ons maar even inschrijven voor het
knutselen. Wat bleek? We konden pas over 2 uur terecht. Ik had verwacht dat het
een kwestie van in- en uitlopen was. Zo van, er is een tafel vrij, dus je mag
beginnen.
Nu hadden we nog 2 uur om de laatste paar dingetjes te
bekijken. We besloten om er maar weer een heel rondje van te maken. Alle
spelletjes hebben we nog een keer gedaan. En dat was heel leuk. Het nieuwtje
was eraf, dus de jongens gingen wat meer spelen en uitproberen.
Eindelijk konden we gaan knutselen. Het was er heel druk. Ik
nam zoon B en C onder mijn hoede. Die gingen een krokodil maken van ijslolly-stokjes
en splitpennen. Er was zoveel om hun heen te zien, dat het er uiteindelijk op
uitdraaide dat ik de werkjes zat te maken… Maar uiteindelijk moesten de
krokodillen nog tanden en oogjes krijgen en versiert worden. En dat mocht met houtlijm.
Ze hebben samen heerlijk zitten smeren en plakken.
En daarna ging zoon C, aan iedereen die maar wilde, laten zien
hoe z’n krokodil werkte. Hap-hap-hap.
Mijn man ging solderen met zoon A. Zoon A was er eigenlijk
te moe voor. Hij was blij dat hij zat. Dus mijn man heeft heerlijk zitten
solderen. En uiteindelijk heeft A zelf nog z’n naam aan elkaar gesoldeerd.
Met een voldaan gevoel (en ook brak van het geslenter) verlieten
we het museum. Terug naar huis. Het was een leuk uitje, en ik voelde me écht
een jongensmoeder.
Klinkt helemaal leuk allemaal. Ik weet niet waar je woont maar kortgeleden ben ik in het Groote Museum geweest staat in een vd gebouwen bij Artis. Geen geknutsel maar wel veel zelf doen en luistenen
BeantwoordenVerwijderenDa's wel een goeie tip. Ik onthoud hem;) Het NEMO museum leek me ook erg leuk, ook in Amsterdam. We kozen expres voor Hengelo, met de gedachte dat het daar rustiger zou zijn.
Verwijderen