Hoe het verliep?
Nou, we kregen allemaal een beetje hoofdpijn. Zomaar een paar dagen, licht zeurend. Blijkbaar is het een afkickverschijnsel. Net alsof we verslaafd waren.😆
We hadden wel een paar uitdagingen. Ik had afgesproken met mijn zusjes. Bij één van m’n zusjes thuis. Een glas gemberthee met een cake zonder toegevoegde suiker werd geserveerd. Kraakvers en heerlijk van smaak. Ze had de cake gezoet met appel en rozijnen. Het was dus helemaal niet zo zoet, maar wel smaakvol. Ze wist van m’n challenge en was zo lief om zich aan te passen.
In het restaurant waar we vrijdag waren, bestelden we wat drinken. De oudste twee wilden Cola zero. Mijn man en ik namen thee. En zoon C wilde limonade. Dat hadden ze niet suikervrij. Suikervrij zonder prik hadden ze sowieso niet. Ja, water. Totdat de serveerster zei dat ze dan wel ijsthee hadden zonder suiker. Nou, dat leek ons wel een goed alternatief. Toen het geserveerd werd las ik het etiket van het flesje. En jawel hoor, er zat suiker in. In één flesje 8,8 gram. Het was al speciaal voor hem geopend, dus hij heeft het opgedronken en vond het heerlijk. En de ijsklontjes kauwde hij ook met veel plezier weg. Het citroentje daarentegen…😉
Zaterdagavond kregen we visite. Wat zal ik in huis halen? Eerst had ik het plan om gewoon niks bij de koffie/thee te serveren en dan bij de volgende ronde wat lekkers (hartig) op tafel te zetten. Maar toch voelde dat wel heel kaaltjes. Dus op het laatste moment ging ik nog appelflappen maken. Een appel in kleine stukjes, schep kaneel erover, handje gewelde rozijnen erbij. Dat was de vulling voor het bladerdeeg. Ik had plakjes bladerdeeg uit de vriezer gehaald, en maakte meteen een hele bakplaat vol. Dan hebben we zondag bij de koffie ook wat lekkers.
Lastige momenten hebben we eigenlijk al niet eens meer. In het begin was ik me er heel bewust van, maar nu raakt het in m’n systeem. Voor de kinderen is het vooral het zoete broodbeleg wat ze missen. Maar ze klagen er niet over. Ze passen zich makkelijk aan. En wij doen even wat meer moeite voor ze. Soms maak ik een tosti, soms een gekookt of gebakken eitje.
Nou, we kregen allemaal een beetje hoofdpijn. Zomaar een paar dagen, licht zeurend. Blijkbaar is het een afkickverschijnsel. Net alsof we verslaafd waren.😆
We hadden wel een paar uitdagingen. Ik had afgesproken met mijn zusjes. Bij één van m’n zusjes thuis. Een glas gemberthee met een cake zonder toegevoegde suiker werd geserveerd. Kraakvers en heerlijk van smaak. Ze had de cake gezoet met appel en rozijnen. Het was dus helemaal niet zo zoet, maar wel smaakvol. Ze wist van m’n challenge en was zo lief om zich aan te passen.
In het restaurant waar we vrijdag waren, bestelden we wat drinken. De oudste twee wilden Cola zero. Mijn man en ik namen thee. En zoon C wilde limonade. Dat hadden ze niet suikervrij. Suikervrij zonder prik hadden ze sowieso niet. Ja, water. Totdat de serveerster zei dat ze dan wel ijsthee hadden zonder suiker. Nou, dat leek ons wel een goed alternatief. Toen het geserveerd werd las ik het etiket van het flesje. En jawel hoor, er zat suiker in. In één flesje 8,8 gram. Het was al speciaal voor hem geopend, dus hij heeft het opgedronken en vond het heerlijk. En de ijsklontjes kauwde hij ook met veel plezier weg. Het citroentje daarentegen…😉
Zaterdagavond kregen we visite. Wat zal ik in huis halen? Eerst had ik het plan om gewoon niks bij de koffie/thee te serveren en dan bij de volgende ronde wat lekkers (hartig) op tafel te zetten. Maar toch voelde dat wel heel kaaltjes. Dus op het laatste moment ging ik nog appelflappen maken. Een appel in kleine stukjes, schep kaneel erover, handje gewelde rozijnen erbij. Dat was de vulling voor het bladerdeeg. Ik had plakjes bladerdeeg uit de vriezer gehaald, en maakte meteen een hele bakplaat vol. Dan hebben we zondag bij de koffie ook wat lekkers.
Lastige momenten hebben we eigenlijk al niet eens meer. In het begin was ik me er heel bewust van, maar nu raakt het in m’n systeem. Voor de kinderen is het vooral het zoete broodbeleg wat ze missen. Maar ze klagen er niet over. Ze passen zich makkelijk aan. En wij doen even wat meer moeite voor ze. Soms maak ik een tosti, soms een gekookt of gebakken eitje.
O ja, weet je waar ik nog wel aan moet wennen? Ik weet niet meer zo goed wanneer ik genoeg heb gegeten. Nadat ik genoeg brood heb gegeten, nam ik altijd nog een cracker met hagelslag. Zoetigheid kan er altijd nog bij. Na het avondeten, nam ik een klein schaaltje yoghurt met vla. Voor zoetigheid is er altijd ruimte, bij mij althans. Dus wanneer heb ik nu genoeg tot de volgende maaltijd?
Wat we tot nu toe hebben bereikt?
We zijn opvallend minder moe. Minder slaap nodig, en minder dipjes. Ik had zelfs geen bonkende hoofdpijn na een dagje museum, terwijl ik dat normaal gesproken altijd heb na zo’n dag. Ook de kinderen lijken minder moe. Vooral tijdens het eten koken merk ik goed het verschil. Ze spelen nu zo lief tijdens het koken.
We breken met allerlei vaste gewoontes. En daardoor wordt er veel beter gegeten aan tafel. Vooral met het avondeten. Zoon D proeft alles. Hij blijkt ineens cashewnoten te lusten. En kikkererwten. En water. Ja, echt!
Al het avondeten vind hij ineens lekker. Als hij z’n bord leeg heeft probeert hij uit alle macht uit z’n kinderstoel te komen, om daarna bij mij op schoot verder te eten uit mijn bord. En dat voor een kind dat nooit één hap wilde proeven.
En natuurlijk komt dat niet per se doordat we geen toegevoegde suikers eten. Het komt omdat hij niets anders kan krijgen. De pot koekjes is weg. De limonade is weg. De pot speculoos ook al. Hij kan ook niet compenseren met een flink portie vla.
Tja, opvoeden…
We aten in de afgelopen dagen:
1. Tagliatelle, gehaktballetjes, wortels, in een sausje. (Niks in huis, en toch wat op tafel getoverd. Ik was even in de war met de bezorgtijden van de boodschappen😉)
2. Basmatirijst, groente, gebakken ei
3. Vegetarische risotto
4. Kippensoep met stokbrood
En de rest van de week eten we nog:
5. Boerenkool
6. Lasagne
7. Kip-kerrie met doperwtjes
En of we goedkoper of duurder uit waren met de boodschappen? Nou, flink duurder. We zaten deze week op €130,- Tuurlijk komt dat ook omdat we sommige producten nu kochten, maar waar we maanden mee doen, zoals bijvoorbeeld suikervrije sojasaus en bouillonpoeder.
Ik kan me niet zo goed focussen op én gezond én goedkoop. Nu kies ik voor gezond. Veel vers fruit, noten, vis. Dat zijn allemaal duurdere producten. Uiteraard ga ik dat niet allemaal elke week in deze hoeveelheden kopen.
Wat we tot nu toe hebben bereikt?
We zijn opvallend minder moe. Minder slaap nodig, en minder dipjes. Ik had zelfs geen bonkende hoofdpijn na een dagje museum, terwijl ik dat normaal gesproken altijd heb na zo’n dag. Ook de kinderen lijken minder moe. Vooral tijdens het eten koken merk ik goed het verschil. Ze spelen nu zo lief tijdens het koken.
We breken met allerlei vaste gewoontes. En daardoor wordt er veel beter gegeten aan tafel. Vooral met het avondeten. Zoon D proeft alles. Hij blijkt ineens cashewnoten te lusten. En kikkererwten. En water. Ja, echt!
Al het avondeten vind hij ineens lekker. Als hij z’n bord leeg heeft probeert hij uit alle macht uit z’n kinderstoel te komen, om daarna bij mij op schoot verder te eten uit mijn bord. En dat voor een kind dat nooit één hap wilde proeven.
En natuurlijk komt dat niet per se doordat we geen toegevoegde suikers eten. Het komt omdat hij niets anders kan krijgen. De pot koekjes is weg. De limonade is weg. De pot speculoos ook al. Hij kan ook niet compenseren met een flink portie vla.
Tja, opvoeden…
We aten in de afgelopen dagen:
1. Tagliatelle, gehaktballetjes, wortels, in een sausje. (Niks in huis, en toch wat op tafel getoverd. Ik was even in de war met de bezorgtijden van de boodschappen😉)
2. Basmatirijst, groente, gebakken ei
3. Vegetarische risotto
4. Kippensoep met stokbrood
En de rest van de week eten we nog:
5. Boerenkool
6. Lasagne
7. Kip-kerrie met doperwtjes
En of we goedkoper of duurder uit waren met de boodschappen? Nou, flink duurder. We zaten deze week op €130,- Tuurlijk komt dat ook omdat we sommige producten nu kochten, maar waar we maanden mee doen, zoals bijvoorbeeld suikervrije sojasaus en bouillonpoeder.
Ik kan me niet zo goed focussen op én gezond én goedkoop. Nu kies ik voor gezond. Veel vers fruit, noten, vis. Dat zijn allemaal duurdere producten. Uiteraard ga ik dat niet allemaal elke week in deze hoeveelheden kopen.
En eerlijk, ik heb het er gewoon voor over.
Tof dat jullie (vooral de kinderen!) deze challenge doen!! Echter, als ik mag zeggen, een cake met appels ivp suiker is, biologisch gezien, niks anders dan een cake met suiker. Als de appel gepureerd en gekocht (of gebakken in de oven) worden de vezels verloren, en krijgt het lichaam puur fructose. Anders dan sacharose, zeker. Maar precies hetzelfde dan suiker. Hetzelfde voor een cake/gebak met dadels/rozijnen/honig of wat dan ook. Na dat je hebt gegeten, weet je lichaam niet als die molecule uit een appel of uit een klontje suiker komt, het is suiker die hij kan in energie omzetten :-) Een bakje yoghurt met stukjes fruit (niet de vruchtenyoghurt, maar gewone volle yoghurt met fruit) is anders, omdat de fruit nog in stukjes is, zijn de vezels nog aanwezig.
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp precies wat je bedoelt. Maar onze challenge is: geen toegevoegde suikers. Dus alhoewel een plakje cake een extraatje is, 'mogen' we dat wel gewoon eten. Het gaat ons meer om de bewustwording en het leren waarderen van pure smaken.
VerwijderenGaan bakken als een lekkere tractatie is geweldig, persoonlijk vin dik het met bladerdeeg niet lekker, toch te veel meel en vet. Er zijn heel veel recepten uit de koolhydraatarme keuken die gebakken worden met anders "melen" al vind ik dat een verkeerde naam. Amandelmeer is niks anders dan fijngemalen amandelen, en kokosmeel is alleen de vezels die over blijven als de kokosmelk eruit is geperst en vreselijk droog, heb je weer heb veel extra vetten nodig om het redelijk eetbaar te maken en kunstmatige zoetstoffen.
BeantwoordenVerwijderenIk heb veel uitgeprobeerd maar vond het niks. Nu eten we alleen in het weekend iets bij de middagkoffie en dat is dan wel met gewone suiker. Vind het dan een traktatie en daar was het vroeger ook zo voor bedoeld bij speciale gelegenheden en niet als elke dag tussendoortje.
Ja, op sommige dingen moet je geen concessies doen. Dan kun je beter minderen, en die ene keer dat je het neemt voor een goede kwaliteit gaan. En er dan ook enorm van genieten, en je niet schuldig (over de suikers) voelen ofzo. Nou kan ik koek en taart wel redelijk makkelijk afslaan, dat scheelt.
Verwijderen