Challenge 'zonder toegevoegde suikers'

Deze challenge moet lukken. Dat is mijn insteek. 

Waarom geen suikers? Eigenlijk was het niet mijn eigen idee. Mijn man kwam ermee. Het leek hem wel interessant om uit te proberen. Ik was meteen (fanatiek) enthousiast. En waarom dan met het hele gezin? Waarom niet alléén de volwassenen? We willen even het systeem resetten. De gewoonte om elke dag een snoepje te krijgen. Om altijd zoetigheid op je brood te doen. Om na een heel klein beetje avondeten een grote kom vla (met één minischepje yoghurt omdat dat moet van mama) te nemen. Snap je? 

Ik wil het serieus aanpakken. Eerst maar de producten met toegevoegde suikers opruimen. Gewapend met een boodschappenkrat ging ik naar de kelderkast. En daarna door naar de keukenkastjes. Ieder etiket werd grondig gelezen. Maar ik had bij lange na niet genoeg aan één boodschappenkrat.

Weet je, ik dacht dus dat ik maar heel weinig suiker binnen krijg.

Ik ontbijt met kwark en muesli, lunchen doe ik met brood en hartig beleg. Oké, ook hagelslag. Ik kook altijd zonder pakjes en zakjes. Ik drink koffie, thee en water. Nou, niks aan de hand zou je zeggen.

Maar… de muesli (goedkoopste zak krokante muesli) bevat suiker. Mijn favoriete broodbeleg, goedkoopste pot pindakaas… je raad het al, bevat suiker. Sojasaus, bouillonpoeder, sambal, wraps, mayonaise, noem het allemaal maar op, overal zit suiker in.

En het verloop van het jaar sluipen er wat ongezonde gewoontes in. Gewoon kleine dingetjes. Zomaar eens een ijsje nemen 's avonds bijvoorbeeld. Of ineens iedere ochtend een plak ontbijtkoek eten. In januari schuiven we al die ingeslopen gewoontes van tafel. 

Kwark met muesli. Hoe gaan we dit suikervrij doen? Een zak havervlokken, een zak zaden en pitten (pompoenpitten, lijnzaad, zonnebloempitten), een zak cranberry’s, een zak rozijnen en een zak rauwe noten. Even afwegen, zodat we de juiste verhoudingen hebben. En voilà: onze zelfgemaakte, suikervrije, muesli.

Mijn tip, neem havervlokken, dus geen havermout. Veel lekkerder!

En het brood dan? Eerlijk gezegd weet ik niet zeker of het brood dat wij eten suikervrij is. Wel kiezen we voor volkoren, tarwe of speltbrood. Van de plaatselijke bakker.

In plaats van de goedkoopste pindakaas koop ik nu de 100% pindakaas. Even wennen met smeren, want het is bijna vloeibaar. Een nieuwe pot openen? Neem een minuut de tijd om te roeren. Ach ja, een minuut…

Kaas, ei, avocado en banaan bevat allemaal geen toegevoegde suikers. Ik heb zelf humus gemaakt. Kikkererwtenpasta met sesam waar allerlei kruiden en olie aan toegevoegd kunnen worden. Heerlijk!

Broodbeleg voor de kinderen blijft een lastige. Ze waren gewend om hagelslag, speculoos en chocopasta te eten. En kaas en pindakaas. Nu is de variatie wel heel klein geworden. Dus we hebben de spelregels ietsje opgerekt. Ik heb wat vleeswaren gehaald. Daar zit wel (een héél klein beetje) suiker in, 0,8 gram per 100 gram. 

We kunnen ook variëren met de lunch. Soepje (ja, er zijn ook suikervrije bouillonblokjes), zelfgemaakte wraps met kruidenkaas en rucola, maaltijdsalade. Maar dat zit nog niet zo in ons systeem. Eten is bij mij nogal verbonden met gewoontes. En we doorbreken al veel patronen hoor.

Het avondeten is geen probleem. De eerste vier dagen van januari is dat

1.       Soep met stokbrood tomaat/kaas en kruidenboter

2.       Macaroni

3.       Chili con carne (zonder curry, dus dat zal even wennen zijn)

4.       Pasta spinazie met kruidenkaas

De kinderen zijn een keertje ‘de fout’ in gegaan. Een aangeboden snoepje, en het bakje pepermunt wat in de auto ligt. Maar we kwamen erachter dat we zelf ook al de fout in zijn gegaan. De cranberry’s zijn gezoet. Met… je raad het al, suiker. Ai!

We hebben ook allemaal wel een momentje gehad dat we het zat zijn. Zin in snoep of koek. Maar omdat we het met z’n allen doen slepen we elkaar er gewoon doorheen. Soms helpt het alleen al om te zeggen waar je trek in hebt.

Een paar positieve gevolgen wil ik ook even delen. We hebben allemaal veel minder lekkere trek. De eerste dag niet hoor. Ik heb geregeld de la opengetrokken om even iets lekkers te pakken. Maar er lag niks. Dan pas realiseerde ik hoe vaak ik de la opentrok om iets te pakken. Blijkbaar snaai ik veel meer dan ik dacht.

De kinderen zijn rustiger. Vooral onze jongste kan erg driftig zijn en met spullen gooien. Nu niet. Altijd lastig om goed te meten of dit gevolgen zijn van minder suiker. Maar het zou kunnen.

Dan een iets minder smakelijk gevolg. De stoelgang van onze jongste. Hij had altijd diarree. We hebben al heel veel verschillende manieren geprobeerd er vanaf te komen. Met heel kortdurend succes. De ene keer gingen we over op speltbrood, een andere keer schrapten we lactose. Alles hielp eventjes. Of misschien was het alleen de hoop dat het hielp. Maar nu we heel het suikergebeuren hebben geschrapt, merken we verandering. Zou het weer voor eventjes zijn? Of is het nu wel raak?

Wat niet goed te meten is, maar wat ik wel meen te merken, is dat ik minder vermoeidheidsdipjes heb. Vooral na het eten kon ik altijd even ‘inkakken’, maar tot nu toe heb ik dat niet. Kan uiteraard ook te maken hebben met het feit dat het vakantie is.

Mijn man houdt alles wat we eten bij in een app. Zo weet ik ook precies hoe we zitten met de koolhydraten, eiwitten en vetten.

Nou, de eerste vier dagen zitten erop. Natuurlijk is het wennen. Maar het valt me tot nu toe zeker niet tegen!