Laatste loodjes

Maandag schreef ik al over de aftrap van de laatste schoolweek. De laatste schoolweek is er één van thema’s afsluiten, opruimen en schoonmaken.

Thema’s afsluiten. Ik mocht in het restaurant van zoon C komen eten. De kinderen bedienden hun vader of moeder. Als eerste bracht C me op mijn plek, op het schoolplein, aan een versiert placemat. ‘Wilt u wat drinken?’ vroeg hij. Het drinken mocht hij zelf inschenken en bij mijn tafeltje bedienen.

Daarna kwam er een heus voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht. Een stokbroodje met kruidenboter, zelf gesmeerd. Een bolletje met knakworst. Ik hoorde al dat C niet blij was. De knakworst rolde er telkens af. Een hoop gemopper. Maar uiteindelijk had hij een oplossing bedacht. Het bolletje op z’n kop over de worst heen gelegd. Slim bedacht.;) En als nagerecht een druif met aardbei op een prikker. Hij kwam zelfs nog even vragen of het heeft gesmaakt.

De kinderen konden tussendoor ook gewoon spelen. Hun spanningsboog is nog niet altijd even lang. En het rollenspel duurde juist best wel lang.

Echt te leuk! Ik weet niet wie het meest aan het genieten was. De ouders, de kinderen of de juf. Allemaal blije gezichten!

En opruimen dan. Uitpuilende schooltassen. Allemaal tekeningen, knutselwerkjes, schriften en papieren. Sommige dingen zijn leuk om te bewaren of op je slaapkamer te hangen. Zo denk ik erover. Maar de jongens denken daar anders over. Alles, ja letterlijk alles, moet bewaard blijven. Ik maak me er maar niet te druk om. En, eerlijk is eerlijk, ze bekijken hun (en elkaars) werkjes heel regelmatig.

En dan nog het schoonmaken. De school moet helemaal schoongemaakt worden. En dat is een enorme klus. Gelukkig zijn er ook heel veel ouders. Ik koos voor speelgoed thuis schoonmaken.

Het meeste speelgoed is vrij makkelijk schoon te maken. Even door een sopje halen en dan op een badlaken laten drogen. 

De lego was echt een enorme klus. Ik had alles zó in de wasbak gekieperd om in een sopje te weken. Drie grote badlakens, helemaal vol, lagen te drogen in de keuken. Maar veel stukjes zaten nog aan elkaar. Het water zat tussen de stukjes. Ik moest dus alle legostukjes los gaan halen. En dat was een tijdrovende klus. Maar uiteindelijk is het gelukt. 

Wat nog een veel grotere klus was... het pleinwachtrooster. Voor mij was het de eerste keer dat ik deze maakte, samen met twee ervaren moeders. Er zijn veel ouders nodig. Ouders konden zich opgeven. Dat deden gelukkig ook veel ouders. Maar we hadden er te weinig. Na heel veel ouders persoonlijk te hebben benaderd, hadden we nog één plek openstaan. 

Ik beet me er helemaal in vast. Want hoe fijn is het als het vóór de zomervakantie allemaal in kannen en kruiken zit. En uiteindelijk... (met een beetje maatwerk) hebben we het voor elkaar gekregen. 

Toe aan vakantie...;)