Aftrap

De laatste schoolweek zijn we ingegaan. De aftrap van deze drukke week was een tandartsbezoek.

Daar zag ik een beetje tegenop. ‘Onze’ tandarts, een heel aardige vrouw, is niet meer werkzaam in de praktijk. We kregen een ‘nieuwe’. Mijn vertrouwen lag laag.

Ik heb namelijk één keer een vervanger gehad, en daar ging een heleboel mis. Iets met afbreken van een net opgezette kroon. Diezelfde vervanger heeft bij mijn man ook een behandeling gedaan. In die week erna kreeg hij pijnklachten. Een wortelkanaalbehandeling was nodig. Misschien was het allemaal medisch te verklaren hoor. Maar sindsdien wil ik alleen nog mijn eigen tandarts. En juist zíj verliet de praktijk. We kregen een andere tandarts toegewezen. En daar zag ik een beetje tegenop.

We werden naar de kamer geroepen door een heel vriendelijke vrouw, onze nieuwe tandarts. De jongens gedroegen zich keurig. Om beurten in de stoel. Nergens zag ze iets geks. Niemand had gaatjes. Allemaal lof over mooie en schone tanden en kiezen.

Zoon A kreeg fluoride op z'n kiezen. Dat gaat anders dan vroeger. Geen watje, geen smaakje kiezen. In een paar tellen zat het erop. En aan z'n gezicht te zien was het ook niet zo vies als vroeger.

Zoon D hoeft nog niet in de stoel. Maar toen ik aan de beurt was, kwam hij bij mij liggen. En dat werkte prima.

Ze mochten alle vier een cadeautje uitzoeken.

Zoon A en ik gingen allebei nog op de foto. De röntgenfoto, wel te verstaan. En zelfs daar waren geen gaatjes op te vinden zijn. Ik deed bijna een vreugdedansje, zo blij was ik!

En toen, hup, naar school. De laatste maandag van dit schooljaar.