De jongens knappen weer op. Ze spelen weer. En dat is een goed teken. Kinderen blijven nooit langer op de bank liggen dan nodig. Maar de oude zijn ze nog niet. Dat merk je snel genoeg. Snel en vaak huilen. Dus ze zijn nog niet naar school geweest.
Ik ben blij en dankbaar dat ze weer zo opkrabbelen. Echt! Maar… die overgangsfase. Van ziek naar beter. Dat vind ik een heel pittige fase. Vaak tot tien tellen. Veel troosten. Iets met geduld. Keer vier.Er komt maar weinig uit mijn handen. Alleen de hoognodige dingen. En daar word ik heel traag van.
Drie van de vier kinderen waren toe aan een knipbeurt. Meestal doe ik dat zelf. Maar de laatste keer dat ik zoon B knipte, vond ik het niet zo mooi geworden. Het wilde gewoon niet. Daarom had ik bedacht dat de volgende knipronde door de kapper gedaan moest worden. Zoon C had voor afgelopen zaterdag een afspraak bij de kapper. Echter, hij was ziek. De afspraak verviel.
Omdat het een ‘bijna-beter-dagje’ was, en er maar weinig uit mijn handen kwam, pakte ik de schaar er maar eens bij. En deze keer ging het supergoed. Ze zaten keurig stil. Van drie sluike koppies maakte ik drie frisse koppies.
Bij de kapper kost een knipbeurt 21 euro per kind. Dat heb ik mooi bespaard. Drie keer zelfs. En ik heb weer ervaren dat ik het ‘kan’. Nee, niet op professioneel niveau. Maar wel op acceptabel niveau. Een lik gel erin, en ze zien er weer prachtig uit!
Dat is mooi verdiend! Ik deed het ook altijd zelf, tot ik een kapotte tondeuse gebruikte. (dom natuurlijk, altijd gebruikte ik een schaar, maar dat ding kreeg ik...) Het hoofd van zoonlief leek op een voetbal, van die vakjes.... dus de kapper mocht het afmaken.
BeantwoordenVerwijderenDat is een flinke besparing!
BeantwoordenVerwijderen