Achter de naaimachine

Een tijdje terug volgde ik een naaicursus. Ik heb in acht weken een jurk gemaakt. En vooral… ik leerde heel veel.

Nadat de cursus afgelopen was, heb ik een stapel broeken kort(er) gemaakt. Twee overhemden heb ik ingenomen. Er hangen er nog wel een stuk of 5 te wachten. 

Vandaag pakte ik de naaispulletjes er weer eens bij.

Twee blouses van mezelf, die ik al weggelegd had om op Vinted te verkopen, haalde ik weer van de stapel. Ik vind ze veel te wijd in de taille. Strak hoeft van mij écht niet, maar heel wijd staat me ook niet. Dan lijk ik heel iel en mager. Gewoon een beetje tussenin.

Die blouses dus. Ik heb ze allebei ingenomen in de zijnaden. En nu zijn ze weer helemaal leuk! Kleine moeite. In totaal was ik nog geen half uurtje bezig. M’n blouses hangen weer keurig in de kast.

En terwijl ik enthousiast vertel hoe simpel en leuk het is om m’n blouses te vermaken, duikt zoon A z’n kast in. Met twee shirts komt hij terug. ‘Deze zijn veel te wijd, daarom heb ik ze eigenlijk nooit aan. Kan je die ook smaller maken?’ En met de belofte dat hij dan z’n shirt niet meer over z’n knieën trekt, ga ik ook aan de slag voor hem. Leuk dat hij zo meedenkt!

Wat trouwens ook opvallend is, is de rust die het geeft als ik bezig ben met naaien. De jongens komen er vaak bij zitten, rondom de tafel, met wat speelgoed. Het geeft een fijne sfeer. Ik begrijp wel wat de jongens voelen. Mijn moeder zat vroeger ook vaak met de naaimachine aan de eettafel, en wij speelden dan graag aan dezelfde tafel.

In de naaidoos zat ook een project waar ik aan begon maar nog niet afmaakte. Het was een jurk, zwart met zandkleurige stippen, mouwloos. Eigenlijk heb ik er nooit plezier aan gehad. De jurk was vrij warm en vrij kort. Ik gaf de jurk weg aan m’n zusje. Maar nu kreeg ik hem weer terug. Zij had er ook geen plezier van.

Ik heb, bij wijze van experiment, de schaar in de jurk gezet. De jurk werd een top. En de afgeknipte strook werden mouwen. Ik wilde er dus een top met korte mouwen van maken. Ik was eraan begonnen, maar wist op een gegeven moment niet meer zo goed raad met de mouwen. Dus ik had het terug gestopt in de bak en niet meer naar omgekeken.

Toen ik zo’n succes had met m’n blouses, waagde ik me weer aan de top. Een uur ben ik ermee bezig geweest. En nu zitten de mouwen erin. Helemaal tevreden ben ik nog niet. De ene mouw zit perfect, de andere mouw een beetje scheef. Een volgende keer moet die mouw er opnieuw ingezet worden. Aan de onderkant heb ik een elastiek gezet, waardoor de top een leuk model heeft gekregen.

Ik heb ook écht zin om een nieuw naaiproject aan te pakken. Bij de bibliotheek haalde ik al een paar keer een stapeltje knipmodes, maar ik vond nog geen geschikt patroon. Ik heb van m’n man een abonnement op de Burda Easy gekregen. Het eerste blad moet ik nog krijgen. Daarin staan een stuk of 15 patronen en van twee patronen is een tutorial gratis te bekijken. Dus daar wacht ik tot nu toe op. Het vermaken vind ik leuk om te doen. Maar iets van A tot Z maken vind ik (denk ik) nog leuker.