Pagina's

dinsdag 5 juli 2022

Taakmodus en zijnsmodus

Het is een drukke tijd. Net voor de zomervakantie. Er worden flink wat kinderfeestjes gevierd. Er zijn allerlei leuke afsluitende dagen georganiseerd. Er moet nog even een cursus gevolgd worden. Dan nog een bezoek aan de tandarts, een speciale mee-zwemles, een event, kijkmiddagen in de nieuwe klassen, schoonmaakdagen op school. Noem het allemaal maar op. Mijn agenda stroomt over.

Even tussendoor:

Vóór de coronapandemie was onze agenda wekelijks rijk gevuld met van alles en nog wat. Afspraken, verjaardagen, taken, vergaderingen, noem het allemaal maar op. Toen kwam de coronapandemie. De agenda werd in één keer leeg geveegd. Niets bleek meer te moeten. Of wel: thuisblijven, het testen bij klachten, anderhalve meter afstand, en je handen stuk wassen. Die laatste vond ik vooral een vreemde tip.  

Leven we nu in de post-corona tijd? Dat weten het niet. Ik hoop het wel! Geen afstand, geen mondkapjes, geen stukgewassen handen… Maar ook geen lege agenda meer. Was de agenda voor coronatijd ook zo vol? Of net zo vol als nu, alleen ervaar ik het als veel drukker? Ik weet het niet.




Ik bevind me in de taakmodus. Eerst wordt alles gepland. Daarvoor gebruik ik mijn agenda en het planbord. Ik bereid alles voor. Dat is écht m’n ding. Dan heb ik het voor mijn gevoel op orde. En op het moment suprême valt het me vaak mee. Dan is het een kwestie van ‘laten gebeuren.’ Ik voel me mega scherp. ‘Niks’ ontglipt me. Ik zit overal bovenop. Ik zou het woord ‘kattig’ eraan toe willen voegen. Continu ploppen er ideeën op waar ik over kan schrijven. Ik maak van allerlei dingen een foto, want het is misschien leuk voor in een blog. Maar ik heb niet eens tijd om achter de computer te zitten.

Enerzijds zou je denken: lekker op orde. Alles wordt uitgevoerd. Afvinken geeft een goed gevoel. Maar anderzijds: Wanneer ben ik aan het genieten? Uit de taakmodus en in de zijnsmodus? Even niks moeten… Niet continu met lijstjes en taakjes in mijn hoofd bezig zijn. 
 
Ter ontspanning gaan we met z’n zessen naar een natuurtuin. Fietstassen gevuld met drinken, nootjes, luiertje, doekjes, camera, verrekijker. Ik zat tenslotte in de taakmodus. Ik sprak vast een tijd af tot hoe lang we zouden blijven. De kinderen gingen heerlijk spelen. Ondertussen zat ik in gedachten de kleren alweer uit te wassen en de kinderen in bad te stoppen. Lijstjes en taken. Ik heb er niet ontspannen gezeten en naar het gefluit de vogels geluisterd.

Ik weet even niet hoe ik uit de taakmodus moet komen, en hoe ik terecht kom in de zijnsmodus. Ik vertelde het aan mijn man. Hij snapt wat ik bedoel. Hij gaf me de tip om mijn ogen dicht te doen, alles loslaten, heel diep ademhalen…

Lukt me niet. Ik zit nog veel te veel in de taakmodus. Er moet eerst van alles afgevinkt worden. Er moet ruimte komen in de agenda. Niks moeten… dat duurt nog (ja, ik tel af) vier dagen. Niet dat de agenda dan leeg is. Maar wel een stuk leger dan nu. Vermoedelijk hoort dit bij het toe zijn aan vakantie. Voor ons is het ook al twee jaar geleden dat we op vakantie zijn geweest.

En wie weet, ben ik na zes weken zomervakantie, blij als het gewone schoolritme weer begint. Ik kan me op dit moment daar geen voorstelling maken.

Mijn man had weer een driedaagse cursus. Drie dagen stond ik er alleen voor met onze vier kindertjes. En dat vind ik pittig. Niet het verzorgen van de kinderen. Niet het koken. Niet het naar bed brengen. Dat gaat me helemaal goed af. Maar het alleen zijn. Zonder mijn man naast me. Niemand die vraagt hoe mijn dag was. Niemand die vraagt hoe ik me voel. Niemand die een arm om me heen slaat. En natuurlijk vragen anderen wel hoe het gaat. En dat is heel lief. Maar niemand kan de plek innemen van mijn man.💖 We belden ’s avonds wel naar elkaar. Maar toch gaat het dan het meest over de cursus, wat er geleerd wordt, hoe het gaat, hoe de sfeer is. En mijn man vraagt ook naar mij, maar ik bleef maar denken in taken en lijstjes.

Toen mijn man (na een geslaagde cursus) weer thuis kwam, lukte het me nog steeds niet om te ontspannen. Manlief had het druk met zijn werk, na drie dagen afwezigheid. Ik had ook veel te doen en te regelen. Tussendoor regelde ik nog even oppas en boekte een tafeltje in een restaurant. Om toch nog even een avondje te ontspannen.

Zelfs in het restaurant zat ik in de taakmodus. We hadden goede gesprekken. Mijn man vertelde over de cursus. We zaten ook op dezelfde golflengte. Alleen, ik kwam maar niet in de zijnsmodus. Genieten zat er niet bij. Het lukte me gewoon niet. En het eten was heerlijk, de ambiance super, de fietstocht heen en terug was fijn. Daar lag het allemaal niet aan. Het lag aan mij.

Ik kan niet anders zeggen dan… ik ben toe aan vakantie. Aan een lege agenda. Aan genieten.

Ik herlees mijn verhaal nog eens en kan er alleen maar aan toevoegen: bleggghh.

Ik schrijf liever over leuke en gezellige dingen. Die gebeuren genoeg in ons gezin. Maar ik schrijf alleen hoe en wat ik écht ervaar. En dan kan ik het niet mooier maken dan dit.




2 opmerkingen:

  1. Hoi Liselot, ik zie Instagam en Facebook als de plekken waar mensen hun mooier dan mooi leven laten zien, blogs zijn fijne plekken om ook de dingen te vertellen die niet zo fijn zijn, tegenvallen of verdrietig zijn. Hier geen likes en duimpjes maar feedback en reacties die je hopelijk een beetje steun geven. Het leven is niet altijd mooi, we doen het niet altijd goed laat staan perfect en we vinden niet alles leuk en fijn. Dat ís het leven! En natuurlijk ben je met vier kinderen druk en mis je je man, ik kan me er alles bij voorstellen! Je draait je huishouden op routine, dat kan ik me ook voorstellen, maar 's avonds kruip je alleen op de bank/in bed en mis je een goed gesprek en knuffels. Binnenkort sta je in de zijnsmodus als het vakantie is en jullie met het gezin even tijd voor elkaar hebben, dat is iets om naar uit te kijken wanneer je volop in de taakmodus staat. Komt goed meid! xx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben het helemaal met je eens. Zó is het leven. En ventileren helpt. Na het schrijven van deze blog kon ik de lat voor mezelf lager leggen, en ging ik wat meer genieten... Dankjewel voor je lieve reactie.

      Verwijderen

Labels

vakantie (52) kinderen (44) gezin (25) besparing (21) bewustwording (21) financiën (18) mijn man (18) energie (17) thuisblijfmoeder (17) budget (16) opvoeding (16) hobby (15) Zoon A (14) klusjes (13) boodschappen (12) ziek (12) Zoon B (11) opruimen (11) uitstapje (11) bloggen (10) gratis (9) naailes (9) zaterdag (9) tip (8) uitverkoop (8) vrijwilligerswerk (8) TGTG (7) uitgaven oktober (7) verjaardag (7) challenge (6) Kerst (5) marktplaats (5) sparen (5) tuin (5) voorjaar (5) Zoon C (4) budgetteren (4) kringloopwinkel (4) lezen (4) schuur (4) terug naar de basis (4) thuis (4) Coop (3) Lidl (3) baby (3) concert (3) recept (3) verspilling (3) DIY (2) Paasfeest (2) airfryer (2) hotel (2) naaien (2) patat (2) pesto (2) school (2) sporten (2) tandarts (2) tweedehands (2) Oud&Nieuw (1) Zoon D (1) bril (1) geloof (1) hooimadam (1) huishoudelijk werk (1) moederdag (1) pak (1) pyjama (1) tanken (1)