25 juli. Kots:(

Ken je dat? Je ligt ’s nachts lekker te slapen. Je wordt een klein beetje wakker. Want…  Je kind ligt keihard huilen. Zo ging het er bij ons aan toe vannacht. Het klonk niet goed. Wie het was, wist ik niet eens. Ik had ook geen seconde de gedachte om me nog eens om te draaien en te wachten tot het huilen over ging. Alsof het vanzelf weer zou stoppen. Direct klaarwakker, sprintte ik naar de overloop. Horen wie het is.

De jongste.

Ik trok z’n slaapkamerdeur open. En meteen rook ik een heel vieze lucht. Zuur. En in het kleine beetje licht van z’n nachtlampje zag ik een héél vies bed. Gespuugd. Of om het vieze woord te gebruiken: gekotst.

Brrrr…..

Ik pakte hem uit z’n bedje. Hij wilde eerst getroost worden. Even mijn verstand uit, en het vieze mannetje tegen me aan. Knuffelen.

Daarna ging ik hem wassen en een schone pyjama aandoen. Mijn man was ook wakker geworden en kwam het bed verschonen.

Nog even een beetje drinken om de vieze smaak weg te krijgen, en dan weer slapen.

Een paar uurtjes later. Het was ochtend. Even kijken bij die kleine schat. Hij huilde niet. Hij lag te kletsen. Ik deed de slaapkamerdeur open. En weer die lucht. Zou dat nog van vannacht zijn? Maar toen ik hem zag, wist ik het meteen. Weer gespuugd. Het plakte aan z’n gezicht en in z’n haar. Er lag ook een plas naast zijn ledikantje.

Even in de tummietub dan maar. Hij past er nog net in. Toen alles schoon was en de wasmachine draaide, gingen we naar beneden. Ontbijten.

Ik vroeg me af of zoon D wel eten kon verdragen. Voorzichtig gaf ik hem een klein stukje brood. Hap-slik-weg. Nog maar een stukje. En niet veel later had hij een boterham op. En hij was helemaal vrolijk, niks aan de hand.

Dat was een opluchting. Zo te zien geen buikgriep.

Mijn man had deze ochtend opruimkriebels. Onze vloer is nog nooit zó schoon geweest. En het tafelzeil heeft nog nooit zó geglommen. En dan gangdeur met al die raampjes… brandschoon. Ja, daar had hij zin in. Ik hield hem niet tegen.

En ’s middags gingen we met z’n zessen even shoppen. Er moesten korte broeken worden gekocht. En als de kinderen héél rustig zouden zijn, gingen we nog langs de speelgoedwinkel.

Echter… De speelgoedwinkel is op maandag dicht.

Dan maar een ijsje bij de ijssalon.