Even tellen hoeveel er in het statiegeld-spaarpotje zit. Voor degenen die het niet hebben gelezen: de kinderen zijn sinds april fanatiek statiegeld gaan sparen.
Het begon allemaal het een nieuwsbegrip filmpje op school,
met de boodschap dat er statiegeld op blikjes is gekomen. Er werd uitgelegd
waarom recyclen zo belangrijk is. En waarom zwerfafval zo slecht is. De
boodschap kwam binnen bij de jongens.
Het statiegeld is opgespaard. Dat was hun eigen idee. Het
ging ineens hard toen we een oude gouden ring vonden, en konden inleveren bij
de juwelier.
En toen werd het tijd om eens te tellen…. €235,-.
Het spaardoel is een Nintendo. Dat is een spelcomputer. Iets wat ze héél graag willen hebben, maar boven
het verjaardag budget zit.
Op Marktplaats
zagen we een Nintendo, precies het soort wat ze wilden, voor €280,-. Na heel wat
berichtjes heen en weer, kwamen we uit op een prijs van €250,-. Lager wilde de verkoper écht niet gaan.
Ai! €15,- tekort.
We kunnen doorsparen en hopen dat we er weer één in de buurt vinden, of ze
kunnen zakgeld bijleggen. Ze kozen eensgezind voor de laatste optie. En diezelfde
avond haalden we de Nintendo op.
Zo’n ding:
Zij waren helemaal
blij!
Je kunt schermtijd
instellen. Spelletjes moet je er los bijkopen. Bij deze zaten al 2 spelletjes.
Maar in de weken daarna
speelden ze er bijna niet mee. Het viel ze een beetje tegen. Ze vonden het
scherm heel klein. Je kunt namelijk met twee spelers tegelijk spelen. Maar dan
heb je een groter scherm nodig. Helaas kon de Nintendo niet aan het
computerscherm verbonden worden.
Inmiddels zat er al
weer wat geld in het statiegeld spaarpotje. Op Marktplaats vond ik een groot
scherm. Zes jaar oud. Afgeschreven, terwijl hij nog in perfecte staat was. Maar
volgens de werkgever moest er een nieuw scherm komen, zo vertelde te verkoper. Dat
oude scherm hebben we kunnen kopen voor €25,-.
Een bureau wat we
op zolder hadden opgeslagen, een bureaustoel bij de kringloopwinkel, en nu
hebben ze een eigen game-plekje. Ze mogen drie kwartier per dag erop, en dan
gaat de Nintendo vanzelf uit. Want nuttig is gamen niet, wel verslavend en
leuk.
Ik vind het knap
dat ze er zo voor gespaard hebben en hun doel hebben kunnen bereiken. Vooral de
‘les economie’ die ze hierdoor hebben geleerd.
En ook al had ik m’n
bedenkingen bij een Nintendo, toch vind ik het zo slecht nog niet. Nu hebben wij
als ouders een beetje grip op wat ze zien. Geen reclames, geen spelletjes die
wij principieel niet oké vinden (denk aan schieten, doodrijden enzovoorts). Het
tijdslimiet is ook heel handig. Klaar is klaar, geen discussies, want er
verschijnt vanzelf een zwart scherm. En verder begrijp ik heel goed dat ze dit
tof vinden. Ik deed vroeger ook graag spelletjes op de computer.
Mooi gedaan en ze hebben het snel bij mekaar gespaard. Je schrijft dat je gamen niet nuttig vindt maar ik merk hier dat het best wat. oplevert aan logisch nadenken en samenwerken en nog wel meer. Desondanks ben ik ook geen groot fan hoor en is de tijd hier ook beperkt.
BeantwoordenVerwijderenja klopt, ze steken er echt wat van op. Ook als de Engelse taal gebruikt wordt. Ons kind is daardoor megagoed in Engels geworden
VerwijderenAllemachtig wat een groot bedrag zeg! Wat hebben je kinderen dat goed gedaan. Ik ben oprecht onder de indruk.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk dat ze dat zo gespaard hebben. Heel goed voor de bewustwording van geld en vast ook veel voorpret met het sparen maar dit doel.! Qua nuttig, tja, definieer nuttig. Met een boek lezen help je de wereld ook niet. Gamen is goed voor fijne motoriek, tactisch spel, reactievermogen en samenwerken, dus eigenlijk vind ik het best nuttig. Computers hebben ten onrechte een slecht imago, uiteraard los van spelletjes waarbij geweld een rol speelt.
BeantwoordenVerwijderenTrouwens ook leuk dat dit allemaal voortkomt uit nieuwsbegrip. Ik kan me die artikelen nog herinneren van toen m’n dochter op de basisschool zat.
Oh, afz. Schrijver, by the way. Dat neemt ie niet over op mobiel kennelijk :)
Verwijderen