Het ‘kleur-en-style’ advies

We sloten ons ‘nachtje-weg’ af met een kleurenanalyse. Mijn zusje had van te voren geboekt. ’s Middags reden we naar het adres toe. Ik voelde een beetje spanning. Want, hoewel het een leuk uitje is, voelt het ook kwetsbaar. Want je kleding zegt wel iets over wie je bent. Ik voelde een lichte weerstand. Zo van: ik ga me niet van alles aan laten praten.

Toen we aankwamen, zwaaide de deur al open en werden we enthousiast begroet. Een heel vrolijke mevrouw liet ons binnen. We gingen meteen door naar de zolder, waar haar werkkamer was.

Een mooie gezellige kamer. Alle kleuren sjaals vielen meteen op. En een ronde tafel met stoelen, waar we plaats mochten nemen. En even over die ronde tafel: wat kletst dat gezellig. Je kunt iedereen zien. Niemand bungelt erbij. Echt top!

De mevrouw legde ons uit hoe ze te werk ging. En ze adviseerde ons hoe om te gaan met het advies.

Daarna mocht één van mijn zusjes plaats nemen. De mevrouw deed eerst een witte sjaal om. Zo leidt de kleding niet meer af. Ze keek naar de kleur ogen, haar en huid. Daarna hield ze twee kleurenkaarten naast het gezicht. Eén met heldere kleuren en één met pastelkleuren. We keken met elkaar welke kaart het beste paste. En zo gingen we een stapel kaarten af.

Daarna pakte de mevrouw verschillende sjaals. Zo zagen we wat kleuren doen. En wat printen doen.

Er kwam een advies uit. Zo kwamen we allemaal aan de beurt. Het advies wat ik kreeg is: donker. Wintertype. Mij staan dus donkere kleuren goed. Nou bestaat mijn kledingkast voor driekwart uit zwart en donkerblauw, dus dat zit wel goed. En het bleek ook heel leerzaam te zijn. Ik heb kleren in de kast die me dus écht niet staan.

Na het kleurenadvies, en een lekkere kop thee, gingen we over tot het style-advies. Eerst moesten we over elkaar een paar mooie karaktereigenschappen opnoemen. Mooi om te doen, trouwens. Zo vaak zeg je dit soort dingen niet tegen elkaar. Het voelde als cadeaus geven en krijgen.

Die karaktereigenschappen, en hoe de mevrouw ons over vond komen, zijn belangrijk bij het zoeken van de juiste kledingstyle. De mevrouw had al heel snel in de gaten hoe we zijn. Heel knap. Met haar tips in mijn achterhoofd, zal ik minder snel een miskoop doen.

Mijn style blijkt klassiek te zijn. Rustig. Laagjes. Mooie, nette stoffen, zoals leer, bont, glanzend. Grote contrasten, zoals wit met zwart. Geen ruches en franjes en opgeleukte kledingstukken.

Ik was juist mezelf een beetje kwijt, qua kleding. Ik heb zelf in de kleding gewerkt, en hield er enorm van. Maar vier kindertjes verder, en fulltime thuisblijfmoeder, weet ik gewoon niet meer hoe ik me leuk moet kleden. Ook daar had ze adviezen voor.

Ook adviseerde ze welke modellen het beste bij je figuur staan. Ik ben lang. Wat staat dan het beste? En welke halzen staan het mooist. En niet onbelangrijk: welke winkels en merken passen het beste bij me?

De uitslag? Blijkbaar staan dure dingen mij het best. Wél tijdloos. Een nieuw kledingstuk moet een investering worden. En daar ben ik de laatste tijd de mist ingegaan. Goedkope dingetjes gekocht.

Dat wordt shoppen… eerst sparen natuurlijk:) 

Na de gezellige middag, ben ik ’s avonds meteen mijn kast ingedoken. Alle kledingstukken door mijn hand laten gaan. Teruggehangen waar ik blij van wordt. En de rest ligt in een krat. Te wachten. Misschien ga ik ze missen, en hang ik het alsnog terug. En anders gaat het op Vinted. Kunnen we meteen sparen voor het volgende uitje. 😊

Edit: ik krijg veel vragen over bij wie we de kleurenanalyse hebben laten doen. Dat was bij Carolien Luitjes. https://carolienluitjes.nl/ #nospon