Vakantie struggle

Het is vakantie. Heerlijk! Geen wekker die ons ’s morgens wakker maakt. We doen alles rustig aan. De eerste dag geniet ik er enorm van. De dagen erna nog een beetje. Maar na nog een aantal dagen begint het minder leuk te worden. Die wekker, tja… er zijn nog altijd vier kinderen die mij vroeg(!) wakker maken. En ik wil niet meer rustig aan doen. Ik wil liever gewoon even heel hard aan de slag in huis.

Elke vakantie ervaar ik dit precies hetzelfde. En ik wil dat helemaal niet zo ervaren. Ik wil er juist van genieten. Vier lieve kindertjes om mij heen. Alle tijd om met hen te spelen en leuke dingen te doen. Het huishouden komt wel weer. De rommel loopt niet weg. 😉

Tijd om het anders aan te pakken, sprak ik met mezelf af. Ik wil relaxter zijn. Dat lukt redelijk. Maar eerlijk gezegd, het blijft mijn valkuil… En dat begint op de slaapkamers. Het speelgoed mag blijven liggen. Heel de vakantie. Overdag, ’s nachts. We ruimen alles op de laatste vakantiedag weer op hebben de kinderen aan mij beloofd. Dat betekent dat ik de bedden haast niet netjes kan maken. En dat ik er niet kan stofzuigen. Dat voelt als een nadeel. Maar het is óók een voordeel. Ik houd daardoor tijd over om leuke dingen te doen.

Hoe de zolder er normaal gesproken uitziet? Er staat een stapel plastic bakken met lego, gesorteerd op kleur. Als er iets gebouwd is, mag dat in de vensterbank staan. De bedden zijn netjes. Alle kleren liggen keurig in de kast. De vloer en ramen zijn schoon. Het gordijn is open. De ramen staan op een kiertje open.

En hoe de zolder er nu uitziet? Ik kan er geen stap zetten. Het ligt helemaal bezaaid met lego. Dus het gordijn kan ik niet open doen. De ramen ook al niet. De bedden? Daar kan ik ook al niet bij. Gelukkig kan ik nog wel bij een dakraampje, toch nog frisse lucht. En er is al een week niet gestofzuigd op zolder.

 

Maar… de mooiste kunstwerken worden gebouwd. En als je er dan even bij gaat zitten (na eerst het één en ander aan de kant geschoven te hebben😉), dan vertellen de kinderen wat het allemaal voorstelt. Heel sterke monstertrucks, motors, raceauto’s, raketten, politiebureaus, dievenauto’s. Het is allemaal even prachtig!

Ik vertel aan de kinderen dat ik het lastig vind als het rommelig is, maar dat ik nu leer dat het speelgoed gewoon mag blijven liggen. Eén van de kinderen antwoordt met: ''dat hadden wij al lang geleden geleerd…''

Wat zou er belangrijker zijn voor de kinderen? Dat alles netjes en schoon is? Dat het speelgoed telkens weer moet worden opgeruimd? Nee hoor. Deze vakantie heb ik ervaren dat het juist goed is om het huishouden even te laten voor wat het is. En om de kinderen alle ruimte te geven. Want nu bouwen we aan ervaringen en herinneringen voor de rest van ons leven. Die herinneringen mogen (moeten) bestaan uit mooie bouwwerken in plaats van een nette slaapkamer.

En even voor de beeldvorming. De woonkamer, de tuin, de badkamer, worden gewoon ‘keurig’ bijgehouden in de vakantie. 

En hoeveel gemak we hebben van het ‘niet opgeruimde’ speelgoed... Ze spelen zó lief!