Alles is een fase

Ik zit middenin een opruimfase. Het zit namelijk zo. Eens in de zoveel tijd móét alles ineens opnieuw georganiseerd worden. Sinds een paar dagen heb ik dat weer. Het begon met een los kaartje van de memory. Ik wilde die terugleggen in het juiste spel. Het leek me handig om meteen te checken of het spel nog compleet was. Voor het gemak haalde ik alle spellen maar even uit de kast. Meteen even een doekje erdoor. Toen alle spellen compleet bleken te zijn, ruimde ik de kast weer in. Meteen maar even de rest van de kast leeghalen en schoonmaken.

In die kast ligt ook ons servies. Acht jaar geleden was het nog 9-delig. Nu niet meer. Vooral met de borden is dat best lastig. We kochten acht jaar geleden gewoon wat me het mooist vonden. Het moesten héél grote borden worden, lekker deftig. Die pasten niet goed in de vaatwasser. Die grote deftige borden zijn nog steeds compleet, keurig netjes, zo goed als nieuw. Dezelfde borden kochten we ook een maatje kleiner. Die werden wel gebruikt. Van de negen zijn er nog vijf over. Die zien er overigens niet meer zo mooi uitzien. Van de koffiemokken zijn er nog maar twee over. Oók al niet handig.

Toen ik de kast weer inruimde, pakte ik meteen pen en papier.  We gaan het servies weer aanvullen, maar nu tot twaalf stuks. Mijn lijstje is klaar. Nu even oppas regelen. Dan kunnen mijn man en ik samen op een avond naar de Ikea.

Maar mijn opruimfase was nog maar net begonnen. Nu ik mijn pen en papier in de aanslag had, maakte ik meteen een soort planning. Hoe ga ik het speelgoed organiseren. We hebben beneden vier bakken en boven vier bakken. Sinds onze baby over de vloer kruipt, wil ik speelgoed met kleine onderdelen niet meer beneden hebben. Ik maakte een nieuw plan. En meteen begon ik met de uitvoering. De één na de andere bak ging ondersteboven. Alles werd uitgezocht. Ik liep tientallen keren de trap op en af. Ook een enkele keer naar buiten, om takjes en steentjes terug te geven aan de natuur. Tja, jongens… Uiteindelijk heb ik het beneden zoals ik graag wilde. Boven nog niet. Dat hoop ik op een andere dag te doen.

En als ik dan zo bezig ben met al het speelgoed, dan vind ik dat we véél te veel hebben. Waar ze écht mee spelen, dat is duplo, lego, boekjes, spelletjes en tiptoi. (Buiten spelen ze graag met de waterbaan en trampoline) En alle andere dingen altijd in fases. Tja, enerzijds zou ik graag veel weg willen doen. Anderzijds laat ik het maar zo. Het zijn hun verjaardagscadeaus. Maar ik twijfel wel heel sterk of we hen nog wel ‘grote’ verjaardagcadeaus moeten geven. Met vier jongens… niemand heeft er wat aan als we per jaar de berg speelgoed laten groeien.

Maar ik dwaal af, ik ben nog in de opruimfase. Op zolder bewaar ik kinderkleding in plastic bakken. Ik ging eens even zoeken naar shirtjes, korte broeken, pyjama’s en rompertjes in maat 74 voor onze baby. En meteen zocht ik de winterkleertjes (en alles wat nog in zijn kast lag) uit. Teruggeven, bewaren of wegdoen. Het lukte, alles lag netjes waar ik het wilde hebben. De commode is héél minimalistisch😉. Ik ben benieuwd of ik het ga redden met deze hoeveelheid.

Op zolder kwam ik ook een doos kleding van mezelf tegen. Alles is al minstens anderhalf jaar niet gedragen. Toen ik zwanger was, heb ik veel jurken in een doos bewaard. In die tijd had ik maar 3 positiejurken die lekker zaten. Eén in de kast, één in de was, en één om aan te trekken. Heel minimalistisch. Ook handig. Ik hoefde nooit te kiezen wat ik aan zou doen. Maar ook wel heel saai. Negen maanden geleden is onze jongste geboren. In gewicht zit er ruim twintig kilo verschil tussen toen en nu. Kleding die ik toen paste, is nu veel te groot. Ook geef ik nog steeds borstvoeding, waardoor jurken niet handig zijn. Ik hing terug in de (meteen gepoetste) kast, wat ik wil houden. De rest bewaar ik voor een kledingruilparty. Wat hangt mijn kast weer vol. Shoppen kan ik voorlopig wel overslaan. Goed voor de portemonnee.

-    Kast met spelletjes en servies is keurig.

-    Speelgoed is voor de helft keurig.

-    Kast baby is keurig.

-    Onze inloopkast is keurig.

Mijn opruimwoede is nog lang niet gestild hoor. Ik ken mezelf. Het is pas goed als het hele huis weer gerangschikt is. Zouden ze dit bedoelen met voorjaarsschoonmaak?

En de schuur hoort er niet bij.😊 Dat is mijn man z’n pakkie an…