Eindelijk… vakantie!
Dat laatste ochtendje school stelde
niet veel meer voor. Sowieso werd er de laatste schoolweek niet zo hard meer
gewerkt. Het ene afscheid na het andere. Leuke en gezellige dagen. En dan hadden
we, buiten school om, ook nog twee keer vrij-zwemmen als laatste zwemles. Het
planbord stond vol met heel veel taken, klusjes en remembers. Tel daarbij op
ons tandartsbezoek, vriendjes die kwamen spelen en een verjaardag. Wat zijn de
kinderen (en ik) dan toe aan de zomervakantie.
Vorig jaar, ik herinner het me nog
goed, haalde ik onze twee oudste jongens lopend uit school. Een euforische
stemming was er. We zijn toen ’s middags naar de fonteintjes in het centrum geweest
om daar lekker in het water te spelen.
We zijn een jaar verder. En de
ontwikkeling bij de kinderen heeft niet stil gestaan. Dit jaar hadden we drie
schoolgaande kinderen. En hun interesses veranderen ook. Vandaag kwam er ook
een vriendje mee uit school. Na het (veel te korte) middagslaapje van zoon D,
stelde ik voor om naar de fonteintjes te gaan. Het is prachtig weer. Hup,
zwembroeken aan. En de gewone broek er overheen.
Maar wat een tegenvaller. De
fonteintjes stonden uit. Er was een kermis. Nou, van een afstandje keken de jongens
even naar de botsautootjes. Die vonden ze wel leuk. De herrie (muziek) iets
minder. De teleurstelling was groot. Geen waterpret.
Zullen we dan doorfietsen naar het
bos? Dat plan werd unaniem afgekeurd. Ze wilden thuis spelen met waterpistolen.
Zo gezegd, zo gedaan.
En zo eindigde de laatste school en
startte de eerste vakantiedag.
Ik zit zelf al helemaal in de
vakantiestemming. Uit de taakmodus en in de zijnsmodus. Meer genieten en minder
tijdsdruk.
Helaas zijn er ook mensen voor wie
de vakantietijd niet zo fijn is. Bijvoorbeeld omdat hun (klein-) kinderen, vrienden
en buren allemaal op vakantie gaan en zij zich juist erg alleen voelen. Daarom hoop
ik in deze weken wat vaker te schrijven. Om je mee te laten lezen hoe de vakantie
bij ons verloopt. Om je een beetje mee te laten genieten. Ik ga m’n best doen!
Mijn kinderen zouden direct naar de kermis willen gaan. Ik zou dat ook wel een leuk begin van de vakantie vinden. Nu hebben wij maar twee kinderen die ook nog 5,5 jaar schelen, dus dan is dat nog te doen (inmiddels 18 en 23)
BeantwoordenVerwijderenLijkt me leuk, meer vakantieberichtjes.
BeantwoordenVerwijderenToen onze jongens jonger waren was ook water het mooiste wat er was: thuis, afgewisseld met af en toe (= 1x in de week) naar zwemplas. koste of niet of alleen parkeergeld.
Ook hadden we een abonnement op Ouwehand.
Fijn, ik lees graag met jullie mee!
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je meer bericht wil gaan bloggen in deze vakantie. De vakantie periode is voor veel mensen stil en taai. Minder of geen bezoek, hulp, telefoontjes enz. Zelfs de krant is dunner dan gewoonlijk.
BeantwoordenVerwijderenIk heb jaren lang door ziekte jaren lang geen uitstapje kunnen maken, hoewel ik er naar snakte om even weg te kunnen. Wel werd ik bestookt met foto's ,zonder tekst, van vrienden. "kijk eens, hoe geweldig onze reis is en hoe we genieten. Er was geen aandacht voor mij. Au, wat deed dát pijn.
Daarom stuur ik nu bewust zo min mogelijk appjes. Maar wel een dubbele kaart. Vol geschreven en met aandacht voor de persoon zelf. Juist aan ouderen, zieken en eenzamen. Ook als ik zelf met vakantie ga. Dat is nu door Gods goedheid weer mogelijk.
Ik wens iedereen een fijne vakantie toe. Enne... denk ook eens aan je medemens.