Open Doors

We zijn op bezoek geweest bij Open Doors. Ik had er wel eerder over gehoord, maar wat het precies inhield wist ik niet. Omdat ik er zo van onder de indruk was, wil ik het graag delen op mijn blog.

We kwamen aan bij het inloophuis. ’s Avonds is het op afspraak geopend. Je kunt er rondleidingen krijgen. Er wordt aandacht gevraagd voor vervolgde christenen.

We werden vriendelijk ontvangen en kregen wat te drinken. Na een inleidend praatje door een vrijwilligster, werd verteld hoe de stichting en het inloophuis tot stand zijn gekomen. Anne van der Bijl is de oprichter geweest en heeft heel veel werk verzet. Vorig jaar is hij overleden.

Daarna gingen we naar de filmzaal. Daar konden we in 8 minuten zien hoe het leven is voor vervolgde christenen. Als je betrapt wordt tijdens het lezen in de bijbel, kan jij en je hele familie gevangen genomen worden…

Er gebeurde iets naars in onze groep, waardoor ik de film maar voor een heel klein stukje heb gezien. Maar wat ik zag, kwam wel binnen. Dat christenen een veel kleinere kans hebben op een baan. Dat kerken verwoest worden. Dat voorgangers opgesloten worden. Heel verdrietig allemaal.

Maar wat ik nog het meest aangrijpende vond, is hoe de mensen die het betrof eronder waren. Geen woede, opstandigheid of verdriet. Geen haar op hun hoofd die eraan dacht om dan maar geen christen meer te zijn. Ze baden ook niet of God hun omstandigheden wilde verbeteren. Ze baden wel of God door wilde gaan met Zijn werk; het uitbreiden van Zijn Koninkrijk.

Verder was er een bezoekerscentrum waar allerlei dingen tentoon gesteld werden. De werkkamer van Anne van der Bijl, de oprichter van Open Doors. Allerlei fragmenten waren te zien van hoe hij te werk ging. Heel indrukwekkend

Al met al een heel waardevol bezoek. Mijn hoofd zit vol. Ik hoop er graag nog eens naar terug te gaan. Het liefst aan het eind van de zomer. Ze leggen namelijk een mooie buitenplaats aan: een bamboebos, een hut en een kampvuurplaats. In de hut kunnen ‘geheime’ samenkomsten worden nagespeeld. Zo kunnen we nog beter inleven in welke situatie vervolgde christenen zich bevinden. Al begrijpen we er ten diepste helemaal niets van, want wij leven in een totaal andere cultuur.

Het bezoek was gratis. Je kon wel een donatie geven of overmaken. En er waren boeken te koop waarvan de opbrengst ook voor Open Doors is.