Hoe het was?

Ons vakantieavontuur zit er weer op. Hoe het was? Niet in een enkel woord uit te drukken.

Het was kort en lang tegelijk. Kort omdat het nu alweer voorbij is. Lang omdat we nooit eerder twee weken achter elkaar weg zijn geweest.   

Het was ontspannend en vermoeiend tegelijk. Ontspannend, want we waren uit de vaste patronen. Vermoeiend, want de kinderen sliepen vooral de eerste nachten slecht.   

Het was uitdagend en simpel tegelijk.

Het was lui. Heerlijk lui.

Het was rommelig. Na een week België verkasten we naar Zeeland. We leefden uit de koffers.

Het was grappig dat we een doolhof in zijn geweest, en de uitgang niet hebben gevonden.

Het was tegenvallend dat we een stadje bezochten, maar het bleek niks voor te stellen en de winkels waren bijna allemaal gesloten.

Het was ook héél zanderig. Spelen op het strand. Het zand neem je ongewild mee naar huis. Als je dan ’s nachts op je blote voeten een fles drinken haalt voor één van de kinderen… dan pas voel je hoeveel zand er eigenlijk nog op de trap ligt.

Het was ook heel feestelijk. Twee jarigen! Hoe gezellig is dat! En handig. Verjaardagen vieren ging nog nooit zó gemakkelijk. En met de cadeaus speelden de kinderen alle dagen.

Het was ook een beetje zielig. Zoon D kreeg een ontsteking op z’n tong. Hij at niet meer. Hij duimde niet meer. Hij kwam haast niet in slaap. Maar gelukkig ging het na twee dagen weer over. Om het maar niet te hebben over z’n darmen… Vermoedelijk verdroeg hij het kraanwater niet goed. Brrr.

Het was simpel. Zonder agenda. Zonder besef van tijd. De variatie bestond uit strand, zee en zwembad. O ja, en fietsen. Van het huisje naar het strand. En weer terug.

Het was ook zonnig en droog. Voor ons ideaal vakantieweer. Maar de natuur had (en heeft) het zwaar.

Het was ook leerzaam. Zoon A leerde me dat de Noordzee ondiep is. Vooral als je het vergelijkt met de Atlantische Oceaan. O ja, en de haven van Rotterdam is de op drie na grootste ter wereld. Met z’n schepnet deed hij vondsten. Krabben, kwallen, tongetjes, garnalen. Ik leerde van zoon C dat er ‘zweetvliegtuigen’ zijn. En dat je moet ‘brillen’ als je uit de douche komt.

Het was ook handig dat zoon C en D 'bang' waren voor water.

Het was voor het eerst dat ik nog wel langer had willen blijven.

Tja, wat valt er nog meer over te zeggen?

We hebben een pot met schelpen in de kast liggen. Telkens als we daar naar kijken, denken we terug aan alles. Aan een korte, lange, ontspannende, vermoeiende, uitdagende, simpele, luie, rommelige, grappige, tegenvallende, zanderige, feestelijke, zielige, zonnige, droge, leerzame vakantie.